Jak odnaleźć swoje powołanie?

Nie znam na to konkretnej taktyki how-to. Może po prostu każdy do odnajdzie w swoim czasie? Mamy marzenia, cele, pasje. Niekiedy boimy się zacząć, pojawia się lęk przed porażką. Po prostu może warto to przezwyciężyć?

mam pytanie, dlaczego przestało mnie pasjonować moje zamiłowanie? Ostatnio stałam się obojętna na wszystko co mnie otacza, a jeździectwo, które realizowałam bardzo niesystematycznie (koszta, pogoda, brak czasu znajomej, która ma konie, brak czasu z mojej strony, bo studiuję)jakoś przestało dawać mi radość. Jestem tym przerażona, bo odkąd pamiętam miałam fioła na punkcie koni. Zawsze prosiłam kogoś z najbliższych żeby ze mną jechał do stadniny. Zazwyczaj odmawiali, bo nie mieli czasu, bo byli zmęczeni itp. A teraz kiedy jestem już osobą pełnoletnią trudno mi się zorganizować, a jeszcze ciężej znaleźć chęci by robić to co kiedyś kochałam i gnałam do tego. Doradźcie coś, proszę.

Tak bywa. Niektórzy tak bardzo przeżywają swoją 18tkę i moment dostania dowodu, że w ten dzień ich światopogląd może się zmienić nie do poznania. W głowie co chwilę "jestem już dorosły, jestem już dorosły..." i bywa, że choć tego nie chcemy, nagle się czegoś odechciewa. (Nie mówię, że i tu tak się dzieje). Może chwilowy brak ochoty, może jakiś dołek... nie ma co na siłę się przymuszać.

Sam moment osiemnastki sądzę, że niewiele na to wpływa. Po prostu widzę, że traktujemy to, młodzi, jako kolejną, tym razem legalną imprezę. Pewnie jesteś w klasie maturalnej, być może to coś zmieniło w Twojej świadomości :). Poza tym, co możemy Ci doradzić. Jeśli przestało Ci to sprawiać przyjemność, to miałabyś się zmuszać do Swojego hobby? Nie o to przecież chodzi. Jest taka krzywa motywacji. Najpierw zakładamy różowe okulary. Wszystko jest piękne, kochamy nasze zainteresowania, myślimy tylko o nich. Po jakimś czasie łapiemy "dołek", przestajemy odczuwać chęć i pragnienie tej czynności. Czasami trwa to godzinę, czasami miesiące. Zależy to od człowieka. Natomiast prawie zawsze przemija i nasz poziom motywacji się podwyższa do bezpiecznego, stabilnego poziomu. Nie skaczemy z radości, jak to robiliśmy na początku, ale jesteśmy po prostu zadowoleni i szczęśliwi. W umiarkowany sposób. Jak Ci się zachce, to powrócisz do koni. A tymczasem zobacz, co może Ci je zastąpić.

Wydaje mi się, że pasja przychodzi z czasem. Np. teraz w każdej wolnej chwili zajmuje się aranżacją mieszkania. W sumie teraz poluję na jakąś małą komodę do sypialni coś jak tutaj?